“Een pester heeft liefde nodig, geen oordeel.”
Vroeg of laat hebben we er allemaal mee te maken. Het komt overal voor, op elke school, in elke klas.
Wat mij het eerste te binnen schiet bij het woord pesten, is oordeel. Een oordeel, dit mag niet, dit kan niet. De pester, díe zit fout.
En ja daar zit waarheid in, want wat een pester aanricht is emotionele of fysieke schade aan een ander. En dit is op z.n zachts gezegd niet fijn voor het slachtoffer.
Dan de andere kant van het verhaal. Wanneer een slachtoffer niet het luisterend oor en liefdevolle aandacht krijgt om zijn gevoelens van onmacht te kunnen verwerken en hulp krijgt om het geweld te stoppen, dan kan de cyclus opnieuw beginnen. En wordt het slachtoffer de pester.
Liefdevolle aandacht
Als we met deze ogen kijken naar een pester, als een voormalig slachtoffer die niet de hulp heeft gekregen die het nodig had, dan heeft een pester iets anders nodig dan oordeel en straf om te stoppen met het pesten.
Hij heeft een liefdevolle ouder of leerkracht nodig die kan luisteren naar het verdriet wat hem is aangedaan, waardoor de helende tranen en driftbuien kunnen komen. Zodat de machteloosheid uit het lijfje kan verdwijnen en zodat er weer liefde voor zichzelf en de ander in zijn hart kan komen.
Want we zeggen: heb je naaste lief als jezelf. Als een kind niet van zichzelf houd en zich niet geliefd weet, dan is hij ook niet instaat om de ander met liefde te behandelen.
Laten daarom niet oordelen, maar lief hebben.
