Opvoeden vanuit vertrouwen

Wat zou ik mijn kinderen graag willen beschermen! Tegen pijn, tegen verdriet, tegen teleurstelling. Herken jij dit ook? Vaak doen we dit ook nog onder een mooi sausje zodat we onze bescherm drang niet eens opmerken. We noemen het dan, we zorgen goed voor ons kind. We zoeken de beste basisschool, de beste omgeving om op te groeien en het meest educatieve en verantwoorde speelgoed. We doen het uit liefde voor ons kind, omdat we hun het allerbeste gunnen.

En, is daar iets mis mee? Nee, dat niet. Het is onze taak als ouders om voor onze kinderen de optimale omstandigheden te creëren om te opgroeien, zodat ze op sociaal, intellectueel en emotioneel vlak zich kunnen ontwikkelen.

Maar als je bovenstaande leest proef je misschien wel dat er ook een keer zijde zit aan dit beschermen. Dat we iets aan het doen zijn, dat misschien ons diepste doel voorbij schiet.

Laten we eens naar die beschermdrang kijken. Wat willen we daar mee bereiken? We willen voorkomen dat onze kinderen iets naars overkomt. Niks mis mee, zou je zeggen. Het venijn zit hem in de angst die achter deze beschermdrang zit, waardoor we het leven van ons kind willen controleren. De angst, wat nare gebeurtenissen met onze kinderen zal doen, houdt ons tegen om vertrouwen in hun eigen kunnen te hebben.

Maar kunnen we écht voorkomen dat onze kinderen pijn krijgen? Zou jij hier ook graag ja willen beantwoorden? We willen ze weg houden van oorlogen, ruzies en pesterijen, van echtscheidingen, rouw en discriminatie. Maar helaas moet ons antwoord nee zijn. Nee we kunnen hen niet beschermen tegen alle ellende van deze wereld. Hoe machteloos dit ook voor ons voelt.

Wanneer we koste wat het kost vanuit deze angst om pijn te voorkomen gaan leven, ontnemen we onze kinderen het belangrijkste wat we wel kunnen geven, namelijk liefde en vertrouwen. Want daar waar angst de baas is krijgt liefde geen kans. Kinderen leren niet meer te luisteren naar hun eigen gevoel, maar vertrouwen op iemands anders mening of gevoel en worden hiervan afhankelijk.

Hoeven we dan helemaal nergens ons druk om te maken? Nee, zo zwart wit is het nou ook weer niet. We kunnen overwogen keuzes maken en mogen daarna in vertrouwen met ons kind meelopen in zijn leven. En wanneer dan er pijn, verdriet of teleurstelling komt hoeven we hen niet te gaan oordelen, want het oordeel komt vaak voort uit angst. Doordat wij een keuze maken om te vertrouwen, hebben wij ruimte om ons hart open te stellen voor de pijn, het verdriet, de onzekerheid of de teleurstelling van ons kind.

Door te luisteren naar zijn emoties kan je kind helen van zijn pijn en hoeven de gebeurtenissen die hij meemaakt niet schadelijk te zijn voor de rest van zijn leven. Het meelopen met je kind hoeft niet alleen zwaar te zijn. We kunnen onze kinderen erg goed helpen door met ze te spelen en te lachen.
Met spel kunnen kinderen helen van verdriet machteloosheid, frustraties, spanningen en heftige gebeurtenissen en dit verbindend spelen kan jij als ouder leren. Wat een geweldig cadeau kan jij je kind dan mee geven! Door naar de pijn van je kind te luisteren en samen met hem te spelen kan jij zijn steunpilaar zijn in moeilijke tijden. Een voorbeeld voor de rest van zijn leven waaraan hij terug kan denken wanneer hij het moeilijk heeft: Hoe fijn en liefdevol het was dat zijn ouders er voor hem waren wanneer zijn emoties hoog zaten.
Geef jij jouw kind dat cadeau?